Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015

Ο απολογισμός της δημοτικής αρχής: ένας χρόνος πολιτικής καταρράκωσης και λειτουργικής υποβάθμισης του Δήμου Βόλου

Όπως είναι προφανές, η δημοτική μας παράταξη δεν μπορούσε να συμμετάσχει στο επικοινωνιακό «σόου», με διακαναλική μάλιστα κάλυψη, που βαφτίστηκε ειδική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου για τον απολογισμό πεπραγμένων του πρώτου χρόνου θητείας της Δημοτικής Αρχής. Η πλήρης καταρράκωση του Δημοτικού Συμβουλίου από τη Δημοτική Αρχή, αλλά και η μη αποστολή στους δημοτικούς συμβούλους της πολιτικής εισήγησης για τον απολογισμό, δεν άφησαν περιθώρια στην αντιπολίτευση.

Απολογισμός πεπραγμένων φυσικά δεν υπήρξε, αφού δεν υπάρχουν πεπραγμένα. Το βέβαιο είναι ότι ο Αχ. Μπέος, αφού αξιοποίησε επιδέξια και κυνικά τη λαϊκή δυσαρέσκεια από τη μεγάλη κρίση που περνάει η χώρα μας, έκανε από την αρχή το ψέμα σημαία του, διέλυσε τις δημοτικές υπηρεσίες, αμφισβήτησε την εφαρμογή του νόμου ως βασικού κανόνα θεσμικής λειτουργίας και  κοινωνικής συνύπαρξης, καλλιέργησε το διχασμό και  την απομόνωση του Βόλου, προκειμένου να  εδραιώσει το καθεστώς του. Και η όποια κριτική στη «νέα τάξη πραγμάτων» που μεθοδικά επιδιώκει να επιβάλει στην πόλη, αντιμετωπίζεται όχι με επιχειρήματα, αλλά με προσωπική επίθεση και σπίλωση αυτού που την ασκεί.

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2015

Δημοκρατική Συμπαράταξη – Ποτάμι : ενιαία κοινοβουλευτική ομάδα, τώρα!*


Ο Α.Τσίπρας πέτυχε τελικά στις εκλογές τρία στα τρία: α/ ο ΣΥΡΙΖΑ εξασφάλισε την πρώτη θέση με καθαρή διαφορά από τη ΝΔ, β/ εξασφάλισε κοινοβουλευτική πλειοψηφία με τον προνομιακό του σύμμαχο Π.Καμμένο, και γ/ η ΛΑΕ έμεινε εκτός Βουλής. Ο λαός τού τα έδωσε όλα, απλόχερα. Τώρα, καλείται να πέσει στα βαθιά του τρίτου μνημονίου. «Ο Θεός να βάλει το χέρι του»! Άλλοι, αρμοδιότεροι εμού, θα αναλύσουν εις βάθος το εκλογικό αποτέλεσμα και θα αναζητήσουν πειστικές απαντήσεις στο εύλογο ερώτημα πώς γίνεται ένα κόμμα να ψηφίζεται τον Ιανουάριο για να σκίσει τα μνημόνια και να ξαναψηφίζεται τον Σεπτέμβριο για το αντίθετό του. Καταφέρνοντας μάλιστα να μετατρέψει, μέσα σε δύο μήνες, το βροντερό «όχι» προς ένα ηπιότερο μνημόνιο, σε ισχυρό «ναι» σε ένα πιο σκληρό μνημόνιο. Είναι φανερό πως στα χρόνια της κρίσης έχουν συντελεστεί σοβαρές διεργασίες στην ελληνική κοινωνία, που αμφισβητούν τελικά όλες τις μέχρι τώρα σταθερές. Η έλλειψη, εξάλλου, φρέσκιας, αξιόπιστης εναλλακτικής λύσης, έπαιξε αναμφισβήτητα και αυτή το ρόλο της στην εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Η ΝΔ αντιμετωπίζει πρόβλημα φυσιογνωμίας και στρατηγικής, γι’ αυτό και συνεχίζει να παλινωδεί μεταξύ λαϊκής δεξιάς και κεντρο-μεσαίου χώρου.

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2015

Η αντίθεση ανάμεσα στη συντήρηση και την πρόοδο και οι νέοι "μπελάδες"

Τραβήξαμε των (πολιτικών) μας παθών τον τάραχο μέχρι να καταρρεύσει το ψεύτικο, διχαστικό δίπολο “Μνημόνιο-Αντιμνημόνιο”. Από κοντά, καταρρέει και το επίσης ψεύτικο, απολίτικο δίλημμα “παλιό-νέο”. Έτσι, δειλά-δειλά, αρχίζει να έρχεται στην επιφάνεια η πραγματική αντίθεση ανάμεσα στη συντήρηση και την πρόοδο.
Εδώ όμως αρχίζουν άλλοι "μπελάδες". Γιατί με τη στρέβλωση που υπήρξε όλα αυτά τα χρόνια, αποτελεί ζητούμενο τι είναι συντηρητικό και ποιος το εκφράζει και τι είναι προοδευτικό και ποιος το εκφράζει.
Η συνέχεια, ούτως ή άλλως, θα είναι μετά τις εκλογές. Για να είναι, ωστόσο, η συνέχεια αυτή προοδευτική, ας φροντίσουμε στο ενδιάμεσο –δηλαδή στις εκλογές της Κυριακής- να βγουν όσο γίνεται πιο ενισχυμένες οι προοδευτικές-μεταρρυθμιστικές δυνάμεις που θα αποτελέσουν τον καταλύτη για τη συγκρότηση του ισχυρού σοσιαλδημοκρατικού πόλου.

Ο “Καλλικρατικός” Δήμος Βόλου παράδειγμα Δήμου που πέτυχε σε μεγάλο βαθμό την οικονομική του εξυγίανση

Συμμετοχή του Π.Σκοτινιώτη στην τελική συνάντηση ερευνητικού προγράμματος   των Πανεπιστημίων Αθηνών  και Darmstadt Γερμανίας

Στην τελική συνάντηση, που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Πέμπτη στην Αθήνα, για το έργο «Μεταρρύθμιση Πολιτικών Συστημάτων σε καιρούς κρίσης: Το παράδειγμα της Δημοσιονομικής Σταθεροποίησης Ελληνικών και Γερμανικών Δήμων», συμμετείχε και ο Πάνος Σκοτινιώτης, με την ιδιότητα του τέως δημάρχου Βόλου, κατά την περίοδο αναφοράς του προγράμματος. Το πρόγραμμα υλοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών   και το Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Darmstadt της Γερμανίας. Τα συμπεράσματα παρουσιάστηκαν από τους Καθηγητές Hubert Heinelt, υπεύθυνο του προγράμματος, και  Νίκο Χλέπα, επιστημονικό συντονιστή του προγράμματος.

Στο πλαίσιο του προγράμματος επιλέχθηκαν δέκα Δήμοι από την Ελλάδα και τη Γερμανία και μελετήθηκαν τα επίσημα οικονομικά τους στοιχεία και πολλοί παράμετροι που αφορούν το πολιτικό σύστημα, τις διοικητικές δομές, τα περιθώρια αυτονομίας των Δήμων από το κεντρικό κράτος, το δημοτικό σύστημα διακυβέρνησης, το δημόσιο διάλογο, τον ρόλο των τοπικών κοινωνιών και των μέσων επικοινωνίας, τις πιθανές εναλλακτικές λύσεις, τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ των δύο χωρών αλλά και μεταξύ των Δήμων της ίδιας χώρας κλπ. Το πρόγραμμα αφορά την πρώτη δημοτική περίοδο  των «Καλλικρατικών» Δήμων στην Ελλάδα.

Μεταξύ των Ελληνικών Δήμων επιλέχθηκε και ο  “Καλλικρατικός” Δήμος Βόλου, ως παράδειγμα Δήμου που μπόρεσε και πέτυχε σε μεγάλο βαθμό την οικονομική του εξυγίανση κατά την πρώτη δημοτική περίοδο (2011-2014), παρά το δυσβάστακτο οικονομικό άνοιγμα και τα μεγάλα ταμειακά ελλείμματα που κληρονόμησε και παρά το γεγονός ότι η χώρα βρισκόταν στο μέσο της πιο βαθιάς οικονομικής κρίσης, με την κεντρική διοίκηση να δημιουργεί συνθήκες ασφυξίας για την τοπική αυτοδιοίκηση, αφού οι κρατικές επιχορηγήσεις μειώθηκαν κατά 62%.

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2015

Εκλέγουμε κυβέρνηση ή πολεμικό συμβούλιο;

·    Διαβάζοντας την εισήγηση του Α. Τσίπρα στην Πανελλαδική Σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ αναρωτιέται κανείς αν πρόκειται για πολιτική ομιλία ηγέτη δημοκρατικού κόμματος που δρα σε μια ευρωπαϊκή κοινοβουλευτική δημοκρατία, ή για πολεμικό σάλπισμα οπλαρχηγού του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.
      Σταχυολογώ, ενδεικτικά, μερικά σημεία:

«…όλοι και όλες γνωρίζουμε ότι δρούμε και αγωνιζόμαστε σε ένα πολεμικό πολιτικό τοπίο. Τους τελευταίους μήνες δεν σταματήσαμε στιγμή να δίνουμε μικρές και μεγάλες μάχες. Κερδίσαμε πολλές από αυτές… Ματώσαμε με μοναδικό στόχο και σκοπό να διεκδικήσουμε το δικαίωμα ενός ολόκληρου λαού στην ελπίδα... Δώσαμε μάχες σε αντίξοες συνθήκες. Παλέψαμε, όχι μόνο με το πολιτικό σύστημα της διαφθοράς και της διαπλοκής,  αλλά με θεριά μέσα και έξω από τη χώρα… Δε μετανιώνουμε ούτε γιατί πολεμήσαμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας ούτε… Και σήμερα είμαστε πάλι εδώ με τις αμυχές του πολεμιστή που δε παραδόθηκε αλλά έδωσε τη μάχη μέχρι τέλους. Αλλά και με την αποφασιστικότητα και τη συσσωρευμένη πείρα για να συνεχίσουμε τον αγώνα… Τραβώντας μπροστά, θα κάνεις και λάθη και συμβιβασμούς και αναδιπλώσεις. Θα δώσεις τη μάχη. Θα έχεις απώλειες, σίγουρα, αλλά ποια μάχη δεν έχει απώλειες. Το ζήτημα είναι να μη παραδώσεις τα όπλα. Και εμείς τα όπλα δε τα παραδίδουμε… Οι πιο μεγάλες μάχες μας είναι μπροστά μας… Σας ζητώ μόνο να μη χάσουμε από τη σκέψη μας ότι η μάχη συνεχίζεται, είναι μπροστά μας ... Βαδίζουμε κάτω από πυκνά πυρά… Με αποκορύφωμα το συστηματικό διεθνή και εσωτερικό βομβαρδισμό των ελληνικών θέσεων στη διαπραγμάτευση. Και βέβαια αποδείχτηκε με τα ασύμμετρα αντίποινα με τα οποία απειλούσαν τους πολίτες και την κυβέρνηση πριν το δημοψήφισμα. Με το βιολογικό πόλεμο του φόβου, που συνεχίζεται και σήμερα… Ας βγάλουμε ένα συμπέρασμα από αυτό τον αδίστακτο πόλεμο, που γίνεται με όλα τα μέσα… Συνεπώς καμιά διαστρέβλωση, καμιά προπαγάνδα της ήττας, καμιά ωραιοποίηση και κανένα καμουφλάζ δεν μπορεί να κρύψει τον πραγματικό χαρακτήρα των δυνάμεων που συγκρούονται σε αυτό τον πόλεμο… Εμείς που θέλουμε να γκρεμίσουμε με μικρές και μεγάλες, πολιτικές και κοινωνικές, εκλογικές και κινηματικές μάχες αυτό το καθεστώς. Τοίχο-τοίχο, ως τα θεμέλια του… Παλέψαμε, μάθαμε, γίναμε πιο έμπειροι, δώσαμε με επιτυχία ή με λιγότερη επιτυχία, αλλά με όλες μας τις δυνάμεις, μάχες σκληρές. Σε ένα πόλεμο δύσκολο, πολύπλοκο… Γι' αυτό επιτρέψτε μου να ζητήσω σε πρώτο πρόσωπο τη στράτευση όλων σας. Όλων μας. Όλοι μας πρέπει να πάρουμε θέση στη μάχη… Όλοι όσοι καταλαβαίνουν ότι ο πόλεμος που μόλις άρχισε … Ο ΣΥΡΙΖΑ, όλοι εμείς, στηρίξαμε το Όχι και παλέψαμε γι' αυτό, όταν όλες οι δυνάμεις της αντιδραστικής παλινόρθωσης βυσσοδομούσαν και τρομοκρατούσαν, χέρι με χέρι με τους πιο σκληρούς από τους δανειστές… Μπροστά μας είναι, επίσης, ζητήματα που άνοιξαν και έμειναν ανοιχτά με σκληρό αγώνα… Τα πλοκάμια των δανειστών, που καλούμαστε να κόψουμε ένα-ένα, δεν είναι τα μόνα που έχουν πιάσει την Ελλάδα από το λαιμό…  Θα είναι μια δύσκολη μάχη αυτή. Μια μάχη μέσα και έξω από τη χώρα … Να συνεχίσουμε τον αγώνα που δίνουμε για την προστασία των απόκληρων αυτής της χώρας… Ο βαρύς χειμώνας της παλινόρθωσης και της εκδίκησης του αστικού πολιτικού συστήματος… Αυτό θα γίνει με δημοκρατική τάξη, ευθύνη, συλλογικότητα, και σοβαρότητα, αφού πρώτα όλοι μαζί, με όρους μάχης, περάσουμε νικηφόρα το σημερινό κάβο… Τώρα όμως είναι η στιγμή της μάχης. Της γενικής επιστράτευσης…».


     Αυτά! Σε μια και μόνο ομιλία! Το παρήγορο είναι ότι τουλάχιστον δεν μίλησε για Μπρεστ-Λιτόφσκ, Mολότωφ-Ρίμπεντροπ, Λίβανο και Βάρκιζα, όπως κάνουν πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που παρελαύνουν καθημερινά από τους τηλεοπτικούς δέκτες.
     Θα μπορούσε να πει κανείς ότι πρόκειται για μια θεμιτή υπερβολή, στην οποία αναγκάστηκε να καταφύγει ο Α. Τσίπρας προκειμένου να τονώσει το ηθικό και να διαλύσει την «αριστερή μελαγχολία» των μελών και των ψηφοφόρων του κόμματός του, που ζουν με οδυνηρό τρόπο την παταγώδη διάψευση των αντιμνημονιακών φαντασιώσεων. Θα μπορούσε, ακόμη, να υποστηριχθεί ότι υπηρετεί την επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ για τεχνητή, διχαστική πόλωση ανάμεσα στο «παλιό» και το «νέο» -στην πραγματικότητα ανάμεσα σε «παλαιομνημονιακούς» και «νεομνημονιακούς»- προκειμένου να συσπειρώσει τις δυνάμεις του μπροστά στις εκλογές. Δεν πρωτοτυπεί άλλωστε. Για τον πόλεμο του φωτός ενάντια στο σκότος είχε μιλήσει πριν από πολλά χρόνια ο Α. Παπανδρέου, όταν οι διαφορές του ΠΑΣΟΚ με τη Ν.Δ. άρχισαν να γίνονται δυσδιάκριτες.
      Όμως δεν πρόκειται μόνο για τις συνήθεις, σύμφωνα με τα ελληνικά πολιτικά ήθη, προεκλογικές υπερβολές, ούτε μόνο για τρέχουσες πολιτικές σκοπιμότητες, αλλά για μια αντίληψη με ιδεολογικό βάθος. Μια αντίληψη που αντιλαμβάνεται την πολιτική αντιπαράθεση σαν πεδίο μάχης, όπου υπάρχουν μόνο νίκες ή ήττες. Τους πολιτικούς αντιπάλους σαν προσκυνημένους εχθρούς. Τους εταίρους σαν εκβιαστές και τοκογλύφους. Τον συμβιβασμό σαν συνθηκολόγηση. Τους θεσμούς σαν θέατρο συγκρούσεων. Τη διακυβέρνηση σαν πόλεμο. Την κυβερνητική αλλαγή σαν καθεστωτική ανατροπή. Μια αντίληψη που μπορεί να είναι οικεία στη λενινιστική κομμουνιστική παράδοση, είναι ωστόσο ξένη προς την παράδοση της ευρωπαϊκής κυβερνώσας Αριστεράς.
Η   πραγματικότητα όμως είναι «ξεροκέφαλη». Ευτυχώς. Και όλα δείχνουν πως η κάλπη θα επιβάλει αυτό που θα έπρεπε να αποτελεί τον κοινό τόπο και την αδιαμφισβήτητη επιλογή όλων των κομμάτων που υπερψήφισαν το τρίτο μνημόνιο: την εθνική συνεννόηση για να βγει επιτέλους η Ελλάδα στο ξέφωτο. Με σταθερότητα και μέσα από μεγάλες συναινέσεις. Την εθνική συνεννόηση για μια Ελλάδα στον πυρήνα της Ευρώπης και της ευρωζώνης. Με μια παραγωγική και ανταγωνιστική οικονομία και ένα σύγχρονο, ισχυρό κράτος πρόνοιας. Κόντρα στα διχαστικά κηρύγματα και τις μανιχαϊστικές απόψεις. Κόντρα στις ανούσιες σκιαμαχίες, που δεν έχουν καμία σχέση με τα πραγματικά προβλήματα που ζει ο Έλληνας στην καθημερινότητά του. Κόντρα στην καταστροφική, παλαιομοδίτικη τακτική των προεκλογικών υποσχέσεων που άρχισε να υιοθετεί ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης.
Η   Η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εκλογική ενίσχυση των προοδευτικών-μεταρρυθμιστικών δυνάμεων αποτελεί την καλύτερη εγγύηση για τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, την πολιτική σταθερότητα και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στο κράτος, την οικονομία και την κοινωνία.
*        * protagon.gr  στις 2.9.2015