της Νατάσας Οικονόμου
Η ιστορία του πολύπαθου έργου του πάρκινγκ της Φιλελλήνων είναι
απλή και ταυτόχρονα πολύ διδακτική.
Η σύμβαση παραχώρησης για την κατασκευή και εκμετάλλευση του
πάρκινγκ πρόβλεπε ότι ολόκληρο το έργο θα κατασκευαζόταν με χρήματα του αναδόχου
παραχώρησης (παραχωρησιούχου), ο οποίος θα το εκμεταλλευόταν για 25 χρόνια και θα
κατέβαλλε στον Δήμο κάθε χρόνο ως τίμημα το 7% των ακαθαρίστων εσόδων. Ο εργολάβος
κατασκεύασε τελικά το 65% περίπου του έργου και το εγκατέλειψε.
Η προηγούμενη δημοτική αρχή το παρέλαβε σε πλήρη εγκατάλειψη
και αφού εξάντλησε κάθε περιθώριο μήπως και το έργο μπορέσει να ολοκληρωθεί, κήρυξε
τελικά τον ανάδοχο έκπτωτο, με ομόφωνες αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, προκειμένου
να διασφαλίσει τα συμφέροντα του Δήμου. Ακολούθησαν ενστάσεις κλπ που απορρίφθηκαν
από το Δημοτικό Συμβούλιο και ξεκίνησε η διαδικασία για την εκκαθάριση του έργου,
ώστε να μπορεί στη συνέχεια να ολοκληρωθεί είτε από άλλον εργολάβο είτε με ίδια
χρήματα του Δήμου.
Η εκκαθάριση είχε σχεδόν ολοκληρωθεί, όταν ανέλαβε η δημοτική
αρχή Μπέου, η οποία αρχικά πάγωσε το θέμα. Αφού άφησε να περάσει πάνω από ένας χρόνος,
εδέησε να αποφασίσει ότι πρέπει να δοθεί κάποια λύση. Για να φτιάξει το κατάλληλο
κλίμα για τη λύση που μεθόδευε, άρχισε να μιλάει για (δήθεν) σκάνδαλο της προηγούμενης
δημοτικής αρχής και επιχείρησε να παγιδεύσει τις μειοψηφίες σε μια κλειστή σύσκεψη,
προωθώντας μια λύση που ήταν αντίθετη και με τον νόμο και με τα συμφέροντα του Δήμου.
